Κατώτερη των προσδοκιών αποδείχθηκε η χθεσινή επίσκεψη της Αμερικανίδας Υφυπουργού Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ, στην Αθήνα. Η έλευσή της επί ελληνικού εδάφους, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με εκείνη του επικεφαλής της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας, Ρόμπερτ Μενέντεζ ή των Δημοκρατικών νομοθετών, Τζον Όσοφ και Κρις Μέρφι, το περασμένο φθινόπωρο.
Σε αντίθεση με τους φιλέλληνες γερουσιαστές, η κα. Νούλαντ “στρίμωξε” στο πρόγραμμά της την επίσκεψή της στην Αθήνα, στα πλαίσια μιας προγραμματισμένης ευρωπαϊκής περιοδείας, η οποία όμως είχε και άρωμα…Ανατολής. Λίγες ώρες πριν την άφιξή της στη χώρα μας, η Αμερικανίδα ΥΦΠΕΞ, βρέθηκε στην Τουρκία. Εκεί, αφού συναντήθηκε με μια σειρά από Τούρκους αξιωματούχους, ανακοινώθηκε ένας «Στρατηγικός Μηχανισμός» που θα αφορά την βελτίωση των σχέσεων ΗΠΑ- Τουρκίας, σε οικονομία και άμυνα.
Φυσικά εδώ γεννάται το εξής ερώτημα: Πώς γίνεται να υπάρξει αμυντική συνεργασία ανάμεσα σε Ουάσινγκτον και Άγκυρα, όταν η δεύτερη βρίσκεται υπό καθεστώς σκληρών κυρώσεων; Πόσο μάλλον όταν ο ίδιος ο πρόεδρος Μπάιντεν έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θα υπάρξει χαλάρωση των ποινών, αν η Τουρκία δεν ξεφορτωθεί τους ρωσικούς S-400. Επίσης για ποια οικονομική συνεργασία μιλούν οι δύο πλευρές, όταν η κυβέρνηση Ερντογάν έχει καταφέρει να στείλει την τουρκική οικονομία στα… Τάρταρα.
Η συνεργασία σε αυτούς τους δύο κρίσιμους τομείς, αποτελεί επιβράβευση στην πολιτική Ερντογάν και σαφέστατα θα του δώσει ώθηση να προκαλέσει περεταίρω προβλήματα εντός και εκτός Τουρκίας.
Προσωπικά δεν μου κάνει εντύπωση αν η φιλοτουρκική “πτέρυγα” του Στέιτ Ντιπάρτμεντ επιθυμεί αναθέρμανση των σχέσεων με την Άγκυρα. Ανέκαθεν γινόντουσαν προσπάθειες η Τουρκία να αντιμετωπιστεί με διαφορετικό τρόπο, και δεν είναι άγνωστο πως θα υπάρξουν νέες απόπειρες να ευνοηθεί, ακόμη και αν χρειαστεί να έρθει σε σύγκρουση το Αμερικανικό ΥΠΕΞ με το Κογκρέσο, το οποίο όμως πρέπει να τονίσουμε ότι καταδικάζει συνεχώς την αποσταθεροποιητική και παραβατική συμπεριφορά της.
Η επίσκεψη λοιπόν της Βικτόρια Νούλαντ στην Αθήνα, μόνο ως μια τυπική διαδικασία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Και φάνηκε κιόλας στις ανακοινώσεις, τόσο από πλευράς της, όσο και από ελληνικής κυβέρνησης. Οι δηλώσεις στήριξης, της ελληνοαμερικανικής συνεργασίας αλλά και του σχήματος 3+1 (Ελλάδος, Κύπρου, Ισραήλ), έγιναν απλώς για να ειπωθούν. Δεν γίνεται να λες σε υποστηρίζω στην αμυντική σου θωράκιση, όταν προηγουμένως έδωσες τα χέρια με αυτόν που σε απειλεί. Εδώ χρειάζονται πράξεις και όχι λόγια…
Εν κατακλείδι, θα ήταν προτιμότερο στο άμεσο μέλλον να υπάρξει η έλευση ενός top class Αμερικανού Αξιωματούχου, γιατί όχι και του Άντονι Μπλίνκεν, ο οποίος μπορεί να ενισχύσει την συνεργασία Ελλάδας – ΗΠΑ και όχι να την κλονίσει. Είναι πραγματικά κρίμα να γίνονται τέτοιες άστοχες κινήσεις, όταν Αθήνα και Ουάσινγκτον έχουν πιο ισχυρούς δεσμούς από ποτέ. Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε πόσο σημαντικές ήταν για την χώρα μας, οι επαφές των Αμερικανών νομοθετών με την ελληνική κυβέρνηση, οι συναντήσεις της αντιπροέδρου των ΗΠΑ, Κάμαλα Χάρις με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, στις Συνόδους για τη Λιβύη και του Μονάχου καθώς και η δράση της Αμερικανικής διπλωματίας στην Ελλάδα.
Ο Γιώργος Δημητρόπουλος είναι δημοσιογράφος, εκδότης του americanherald.gr και μέλος της συντακτικής ομάδας του Flash.gr.
Ακολουθήστε το americanherald.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις