Με επεισοδιακό τρόπο ολοκληρώνεται το 2021 για τον Τζο Μπάιντεν. Ακριβώς όπως ξεκίνησε δηλαδή. Η πρώτη χρονιά του Αμερικανού ηγέτη στον Λευκό Οίκο μόνο ήρεμη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί καθώς οι προκλήσεις και οι εντάσεις ήταν πολλές.
Ήταν 20 Ιανουαρίου 2021, όταν ο Δημοκρατικός πρόεδρος των ΗΠΑ ορκιζόταν μπροστά σε ένα άδειο αλλά καλοστολισμένο Κογκρέσο. Η αιματηρή εισβολή των οπαδών του Ντόναλντ Τραμπ στο ναό της Αμερικανικής Δημοκρατίας δύο εβδομάδες πριν, δεν άφησε περιθώρια στους ανθρώπους της αστυνομίας. Η ορκωμοσία έπρεπε να τελεστεί με περιορισμένο κοινό και με μέτρα υψίστης ασφαλείας.
Χιλιάδες στρατιώτες της εθνοφρουράς ήταν παρόντες, κυριολεκτικά με το δάκτυλο στη σκανδάλη ενώ γύρω από το Καπιτώλιο είχε υψωθεί ένας σιδερένιος φράκτης. Η ατμόσφαιρα “μύριζε μπαρούτι” και ο φόβος για το ενδεχόμενο μιας δεύτερης εισβολής τρόμαζε τους πάντες μέχρι και το καλοκαίρι που μας πέρασε.
Επιπλέον, η Αμερική θρηνούσε μισό εκατομμύριο νεκρούς από κορονοϊό. Η εικόνα της χώρας στη διεθνή σκηνή ήταν “τσαλακωμένη” και η οικονομία ένα βήμα πριν την κατάρρευση.
Οικονομία και πανδημία
Ένα χρόνο μετά, η εικόνα παραμένει σχεδόν ίδια. Παρά το γεγονός ότι ο Τζο Μπάιντεν έκανε ορισμένα σημαντικά βήματα για την τόνωση της οικονομίας όπως η υπερψήφιση του American Rescue Plan και του Νομοσχεδίου “μαμούθ” για τις Υποδομές, η κρίση του πληθωρισμού ταλανίζει τόσο τους πολίτες όσες και τον Λευκό Οίκο.
Οι δημοσκοπήσεις είναι εξαιρετικά άσχημες για τον πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος πάντως επιμένει ότι για όλα φταίει ο προκάτοχός του και ο κορονοϊός. Ο Τζο Μπάιντεν ισχυρίζεται ότι σύντομα το εις βάρος του σκηνικό θα ανατραπεί και ότι η οικονομία θα μπει ξανά στις ράγες.
Αυτό βέβαια θα μπορεί να το επαναλάβει με βεβαιότητα, μετά τον Φεβρουάριου του 2022, όταν και αν θα έχει καταφέρει να κλειδώσει το ζήτημα της οροφής του ομοσπονδιακού χρέους. Η εν λόγω υπόθεση παραμένει ανοικτή και παίρνει συνεχώς παρατάσεις. Το Κογκρέσο δεν συμφωνεί με την αύξηση του χρέους και θεωρεί εξαιρετικά σπάταλα τα κυβερνητικά προγράμματα των Δημοκρατικών.
Φυσικά, η επέλαση της μετάλλαξης Όμικρον παίζει και αυτή με τη σειρά της τον δικό της καθοριστικό ρόλο. Αν και αρχικά όλοι είχαν αναφέρει ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, τα νέα δεδομένα ανέτρεψαν τα σχέδια της προεδρίας Μπάιντεν. Έτσι, στην εκπνοή του 2021, ο Δημοκρατικός ηγέτης καλείται να αντιμετωπίσει ακόμη ένα κύμα της πανδημίας.
Μεταναστευτικό
Οι πολίτες πάντως αποδοκιμάζουν τον Δημοκρατικό πρόεδρο. Διότι πέραν της οικονομίας, υπάρχει και το ζήτημα της μεταναστευτικής πολιτικής.
Η Κάμαλα Χάρις, ως επικεφαλής της ατζέντας δεν έχει καταφέρει να φέρει λύσεις στον Λευκό Οίκο, παρά το γεγονός ότι ταξίδεψε στη Κεντρική Αμερική και συναντήθηκε με διάφορους ηγέτες. Επίσης, ο Υπουργός Εσωτερικής Ασφαλείας, Αλεχάντρο Μαγιόρκας, δείχνει και εκείνος με τη σειρά του ότι ψάχνει ακόμη τα βήματά του.
Το μεταναστευτικό έχει μετατραπεί σε εθνική κρίση και ο Ντόναλντ Τραμπ το εκμεταλλεύεται στο έπακρον. Δεδομένου ότι τέως πρόεδρος των ΗΠΑ είχε καταφέρει να “νοικοκυρέψει” την οικονομία της χώρας και να φρενάρει τις μεταναστευτικές ροές, πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι οι Ρεπουμπλικάνοι θα κερδίσουν τα Midterms του 2022. Ήδη στις εκλογές κυβερνητών οι Δημοκρατικοί πήραν τα πρώτα μηνύματα και δη στην πολιτεία της Βιρτζίνια όπου έχασαν τον έλεγχό της ύστερα από 12 ολόκληρα χρόνια, από τον ακροδεξιό επιχειρηματία Γκλεν Γιάνγκιν.
Εξωτερική πολιτική
Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, ο Τζο Μπάιντεν δεν μπόρεσε να βελτιώσει τις σχέσεις των ΗΠΑ με την Ε.Ε. Η σύσταση της αγγλόφωνης συμμαχίας των AUKUS και η “κρίση των υποβρυχίων” ταρακούνησαν τις διπλωματικές σχέσεις Ουάσινγκτον-Παρισιού. Πλέον, κάθε κίνηση των ΗΠΑ προς την Ευρώπη θα αντιμετωπίζεται με καχυποψία και θα πρέπει να υπάρχουν αρκετές διευκρινήσεις προτού προχωρήσει οποιαδήποτε ενέργεια.
Αυτό όμως που προκαλεί δυσανασχέτηση στην Ε.Ε είναι άρνηση του Μπάιντεν στο ζήτημα της δημιουργίας του Ευρωστρατού. Η Ευρώπη επιδιώκει την στρατιωτική της ανεξαρτησία. Ωστόσο, ο Αμερικανός ηγέτης δείχνει με “άγαρμπο” τρόπο ότι υποστηρίζει το ΝΑΤΟ, το οποίο βιώνει τις δικές του “οικογενειακές κρίσεις”.
Επίσης, η επεισοδιακή αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν στα τέλη Αυγούστου και ο “άτσαλος” τρόπος με τον οποίο πραγματοποιήθηκε, άφησαν πολύ κακή εντύπωση στην παγκόσμια κοινότητα. Η επάνοδος των Ταλιμπάν στην εξουσία είναι γεγονός και δυστυχώς έγινε υπό το βλέμμα ενός Δημοκρατικού προέδρου.
Τέλος, καμία πρόοδος δεν φαίνεται πως έχει σημειωθεί στις συνομιλίες με Ρωσία, Κίνα και Ιράν. Αν και ο δίαυλος επικοινωνίας είναι ανοικτός, όλες οι πλευρές φαίνεται πως έχουν “στριμώξει” την προεδρία Μπάιντεν. Ουκρανία, Ταϊβάν και πυρηνικά είναι οι “λαβύρινθοι” που θα πρέπει να διανύσει προκειμένου να αποφευχθεί το εφιαλτικό σενάριο ενός πολέμου μεγάλων διαστάσεων.
Το 2021, ολοκληρώνεται λοιπόν όπως άρχισε. Με επεισοδιακό τρόπο. Ο Τζο Μπάιντεν έχει πάρα πολλά μέτωπα ανοικτά, εντός και εκτός ΗΠΑ. Ο χρόνος πλέον μετράει αντίστροφα. Δεδομένου ότι φέτος είναι η χρονιά των ενδιάμεσων εκλογών, αν ο Δημοκρατικός ηγέτης χάσει τον έλεγχο του Κογκρέσου, τότε το υπόλοιπο της θητείας του θα είναι εξαιρετικά δύσκολο καθώς θα πρέπει να συμβιβάζεται σε όλα με την Ρεπουμπλικανική αντιπολίτευση.
Το χειρότερο όμως για εκείνον, θα είναι ότι μια πιθανή ήττα του στα Midterms του 2022, θα στρώσει το “χαλί” για την επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο το 2024.
*Ο Γιώργος Δημητρόπουλος σπουδάζει δημοσιογραφία και είναι ο εκδότης του americanherald.gr
Ακολουθήστε το americanherald.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις