Ερντογάν ο φτωχός συγγενής: Ουδείς ασχολείται με τον «σουλτάνο» – Ε.Ε και ΗΠΑ τον άφησαν στη μοίρα του

Οικονομική σανίδα σωτηρίας ψάχνει απεγνωσμένα τις τελευταίες ημέρες ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο Τούρκος πρόεδρος κάνει κυριολεκτικά «σαφάρι» στις επαφές του προκειμένου να βρει λύσεις για τη χώρα του, η οποία έχει πλέον το ψωμί ως είδος… πολυτελείας.

Ο πληθωρισμός πλήττει βαθύτατα την οικονομία της γειτονικής χώρας. Άνθρωποι στήνονται επί ώρες σε ουρές για ένα κουλούρι και λίγο τσάι. Ωστόσο, ο Ερντογάν γνωρίζοντας ότι θα ξεσπούσε βαθιά κρίση, καθώς οι αριθμοί μιλούσαν από μόνοι τους, αντί να προστατέψει το οικονομικό σύστημα της Τουρκίας, εκείνος συνέχιζε να ονειρευόταν αερομαχητικά, πολέμους και μεγάλες ιδέες.

Ο υβριδικός πόλεμος κατά της Ευρώπης ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ενώ οι ΗΠΑ έχουν κουραστεί να βλέπουν έναν ηγέτη που μόνο προβλήματα προκαλεί εντός τους ΝΑΤΟ. Επιπλέον, η στάση του Ερντογάν στα ανθρώπινα δικαιώματα και η υπόθεση του Οσμάν Καβαλά ο οποίος παραμένει αδίκως φυλακισμένος, έχουν προκαλέσει δυσανασχέτηση στη Δύση.

Πλέον, αυτή την οικονομική κρίση ο «σουλτάνος» καλείται να την αντιμετωπίσει μόνος του. Για αυτό το λόγο και έχει στραφεί προς τας Ανατολάς.

Αυτές τις ώρες βρίσκεται στο Κατάρ. Ακόμη και εκεί όμως αντιμετωπίζεται με δυσπιστία. Η Τουρκική προεδρία έκανε λόγο για υπογραφές διαφόρων τυπικών συμφωνιών αλλά σε καμία περίπτωση η Άγκυρα δεν θα λάβει κάποιο χρηματικό πακέτο βοηθείας.

Ο Ερντογάν αντιμετωπίζεται ως ο «φτωχός συγγενής» από τον Αραβικό κόσμο. Η Τουρκική λίρα δεν έχει πια λογικό αντίκρισμα έναντι του δολαρίου και πολλοί Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι κάνουν λόγο μέχρι και για το τέλος του! Το Κογκρέσο δεν θέλει ούτε να ακούει για εκείνον ενώ οι Βρυξέλλες έχουν εστιάσει στα δικά τους προβλήματα.

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, η Άγκυρα παρακολουθεί με παγωμάρα τον ερχομό της EXXONMobil και της Qatar Petroleum στην Κυπριακή ΑΟΖ. Ο χειρότερος εφιάλτης του Τούρκου ηγέτη γίνεται πραγματικότητα. Ο ίδιος ψάχνει τρόπο να σταματήσει όλο αυτό αλλά θεωρείται εξαιρετικά απίθανο να επιτεθεί κατά του Αμερικανικού πετρελαϊκού κολοσσού.

Όπως πάντα η Τουρκία «ξεσπάει» τα νεύρα της στο Αιγαίο. Παρόλα αυτά ακόμη και εκεί, οι Έλληνες πιλότοι φροντίζουν για το αυτονόητο. Επιπροσθέτως, η Ελλάδα αντιμετωπίζει την γειτονική χώρα με περισσότερη ψυχραιμία και αυτοπεποίθηση, ειδικά μετά τις συμφωνίες με Γάλλους και Αμερικανούς.

Η Δύση έχει γυρίσει την πλάτη της στον Ερντογάν και επικεντρώνεται σε πολύ πιο σοβαρά ζητήματα. Ουδείς θέλει να σπαταλήσει τον χρόνο του με έναν απρόβλεπτο ηγέτη που με κάθε ευκαιρία αθετεί τις υποσχέσεις του και αφήνει έναν ολόκληρο λαό στην πείνα για να εκπληρώσει οράματα μιας άλλης εποχής.

Προφανώς και με τέτοια οικονομική διαχείριση η Τουρκία δεν θα γίνει η «Κίνα της Ευρώπης», όπως δήλωσε πρόσφατα ο ίδιος. Αντιθέτως, η γειτονική χώρα καλείται να βγει το συντομότερο δυνατόν από το αδιέξοδο που την έβαλε ο ίδιος της ο ηγέτης. Το ερώτημα είναι όμως, πώς θα τα καταφέρει; Μήπως τελικά έχουν δίκιο όσοι μιλούν για την αρχή του τέλους του;