Πολλά είναι αυτά τα οποία έχουμε ακούσει το τελευταίο διάστημα για την υγεία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ωστόσο δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε στο εκατό τοις εκατό τι συμβαίνει, ούτε πρόκειται να μπούμε σε θεωρίες συνομωσίας. Το μόνο που ξέρουμε και φαίνεται στο αποτέλεσμα, είναι ότι ο Τούρκος πρόεδρος έχει σοβαρό πρόβλημα αντίληψης και θέτει σε μεγάλο κίνδυνο τον λαό της Τουρκίας και το μέλλον του.
Τι και αν ο Ερντογάν ήρθε σαν τον «μεσσία» της Τουρκίας που θα «κλείδωνε» την Ευρωπαϊκή της πορεία, εν τέλει όχι μόνο την απομάκρυνε από τη Δύση, αλλά όπως εξελίσσονται τα πράγματα η γειτονική χώρα οδεύει κατευθείαν στα βράχια.
Ο Τούρκος πρόεδρος δεν έχει αντιληφθεί ότι στη νέα εποχή που ζούμε, τα βλέμματα των υπερδυνάμεων έχουν στραφεί στην πλευρά του Ειρηνικού. Ακόμη και η πιο στενή του σύμμαχος, η Μεγάλη Βρετανία, εστιάζει στην AUKUS και ακολουθεί την γραμμή Μπάιντεν. Για να βλέπουμε έναν υπερσυντηρητικό ηγέτη όπως τον Μπόρις Τζόνσον να δίνει τα χέρια με τον Δημοκρατικό πρόεδρο των ΗΠΑ, τα πράγματα είναι πιο σοβαρά από ότι νομίζουμε. Πόσο μάλλον όταν η Αυστραλία προτιμάει να τα «χαλάσει» με την Γαλλία και να ζητήσει πυρηνικά υποβρύχια από τους Αμερικανούς.
Τα πυρηνικά δεν είναι παιχνίδια. Δεδομένου ότι η Αυστραλία δεν έχει ακουστεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια και συμμετέχει σε συνθήκες για τη μη διάδοση των πυρηνικών αλλά τώρα μπαίνει η ίδια σε μια νέα στρατηγική απόκτησής τους, προφανώς νιώθει στο πετσί της την Κινεζική απειλή.
Οι Αμερικανοί κλείνουν τα ανοικτά μέτωπα ανά τον κόσμο και εστιάζουν στο Πεκίνο. Οποιαδήποτε αναταραχή, ειδικά από την Τουρκία στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή τους ενοχλεί. Ο Ερντογάν κάνει σαν μικρό παιδί για να αποσπάσει την προσοχή τους, μη έχοντας αντιληφθεί ότι η πολιτική του δεν πρόκειται να αποδώσει, ειδικά σε αυτή τη φάση.
Προφανώς ο Τούρκος πρόεδρος πίστεψε ότι με τα κόλπα του θα τα είχε όλα δικά του, όπως γινόταν επί προεδρίας Τραμπ. Και τη Ρωσία δίπλα και το ΝΑΤΟ. Φυσικά «και με το θεό και με το δαίμονα δε γίνεται». Παρά το γεγονός ότι οι Αμερικανοί ακόμη πιστεύουν ότι η Τουρκία μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στο μέλλον της συμμαχίας, πλέον δεν μπορούν να την ξελασπώσουν. Όχι γιατί δεν θέλουν, αλλά γιατί ο Ερντογάν έχει προκαλέσει τεράστιες ρωγμές στις σχέσεις των δύο χωρών και το Κογκρέσο πλέον τον θεωρεί αναξιόπιστο.
Επίσης το Κογκρέσο δεν αφήνει σε ησυχία ούτε τον Τζο Μπάιντεν. Οι νομοθέτες ζητούν συνεχώς να μην εξοπλίσει την Άγκυρα, ούτε να της δώσει άφεση αμαρτιών. Οπότε η Αμερικανική προεδρία είναι αναγκασμένη να αφήσει προς το παρόν το ζήτημα «Τουρκία».
Ο Ερντογάν μη έχοντας αντιληφθεί τι έκανε τόσους μήνες με τις προκλήσεις του, τώρα είναι καταδικασμένος να ακολουθήσει ένα μονοπάτι που θα ικανοποιήσει μόνο τους ακραίους υποστηρικτές του. Πρόκειται για ανθρώπους με μηδενική δύναμη, ειδικά στην παγκόσμια σκηνή. Ενώ θα μπορούσε να εξασφαλίσει έναν θετικό πρωταγωνιστικό ρόλο της Τουρκίας και να ικανοποιήσει τους σωστούς πολίτες της χώρας, όπως τους ανθρώπους του εμπορίου, του πολιτισμού και της ανάπτυξης, προτίμησε να χαϊδέψει τα αυτιά των εθνικιστών.
Η εν λόγω απόφαση πέρα από το γεγονός ότι απομόνωσε την Τουρκία από τη διεθνή σκηνή, έκανε μεγάλη ζημιά στην ήδη πληγωμένη οικονομία της. Τα προβλήματα αντίληψης του Ερντογάν καταδικάζουν έναν λαό, που ειδικά η νέα γενιά του, θέλει να μπει στο τρένο της Δύσης και να ζήσει με περισσότερη ευημερία και δημοκρατία.
*Ο Γιώργος Δημητρόπουλος σπουδάζει δημοσιογραφία και είναι ο εκδότης του americanherald.gr
Ακολουθήστε το americanherald.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις