Λίγα εικοσιτετράωρα απομένουν μέχρι την έναρξη του στρατηγικού διαλόγου Ελλάδας-ΗΠΑ στην Ουάσινγκτον. Ο Νίκος Δένδιας αναμένεται να ταξιδέψει στην Αμερικανική πρωτεύουσα προκειμένου να συναντηθεί με τον επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Άντονι Μπλίνκεν.
Οι δύο άνδρες θα εστιάσουν τις συζητήσεις τους σε μια διευρυμένη ατζέντα, η οποία θα συμπεριλαμβάνει φυσικά και την επέκταση της αμυντικής συμφωνίας (MDCA).
Ωστόσο, η συνεχής αναβάθμιση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων ενοχλεί πολλούς, ενώ και η επέκταση της MDCA για τα επόμενα πέντε χρόνια έχει προκαλέσει εκνευρισμό εντός και εκτός Ελλάδας.
H Τουρκία έσπευσε να εκφράσει την δυσαρέσκειά της, κατηγορώντας την ελληνική κυβέρνηση ότι μετατρέπει την χώρα μας στην «51η πολιτεία των ΗΠΑ» καθώς τους επιτρέπει την πλήρη εγκατάσταση στρατιωτικών δυνάμεων. Μάλιστα οι γείτονες θέλοντας να δείξουν ότι δεν πτοούνται από την Αμερικανική παρουσία ανέφεραν ότι δεν θα διστάσουν να κηρύξουν ΑΟΖ μονομερώς. Τώρα πως θα το κάνουν αυτό είναι ένα αστείο ερώτημα, ειδικά αν αναλογιστούμε ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο που έγινε τόσος ντόρος, κατέληξε στον «κάλαθο των αχρήστων».
Αξίζει να σημειωθεί ότι Ελλάδα και ΗΠΑ είχαν υπογράψει οκταετή συμφωνία κατά την δεκαετία του 1990, η οποία στη συνέχεια ανανεωνόταν κάθε χρόνο.
Τώρα, με την υπογραφή της πενταετούς συμφωνίας, η Αθήνα εξασφαλίζει μια σειρά από πλεονεκτήματα τα οποία αναβαθμίζουν το ρόλο της στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο.
Αρχικά, η Αμερικανική παρουσία σε χερσαία και νησιωτικά σημεία της Ελλάδας, εξυπηρετεί τα συμφέροντα όλων, για την άμεση ανάπτυξη των Ενόπλων Δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή. Δεύτερον, η Τουρκία αποκτάει κυριολεκτικά έναν «βραχνά» πάνω από το κεφάλι της, καθώς οι ΗΠΑ θα έχουν την ευκαιρία να την εποπτεύουν πιο στενά.
Οι Αμερικανοί αμφιβάλλουν πλέον για την αξιοπιστία της γειτονικής χώρας, γι’ αυτό και επιθυμούν οι Στρατιωτικές Δυνάμεις των Νατοϊκών χωρών της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας να καταλήγουν επί ελληνικού εδάφους και όχι επί τουρκικού.
Αυτό που πρέπει να τονίσουμε είναι ότι η παρουσία των ΗΠΑ στην Ελλάδα δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση «ιμπεριαλιστική». Τίποτα δεν γίνεται με το ζόρι ή εκβιαστικά. Ας μην ξεχνάμε εξάλλου ότι η Αμερική αποσύρει τις δυνάμεις από την Ευρώπη και εστιάζει στον Ινδοειρηνικό. Η όποια εμπλοκή της στην περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου σχετίζεται ξεκάθαρα με τις Νατοϊκές της υποχρεώσεις ενώ και η Ελλάδα επιθυμεί τη συνεργασία με την υπερδύναμη, δεδομένου ότι η Τουρκία φαίνεται ότι έχει εγκαταλείψει τις Δυτικές βλέψεις της.
Οπότε, η υπογραφή της πενταετούς συμφωνίας έχει μια προοπτική σταθερότητας και φυσικά θα δώσει επιτέλους την ευκαιρία στο Κογκρέσο να απελευθερώνει περισσότερα κονδύλια για τον εκσυγχρονισμό των στρατιωτικών εγκαταστάσεων στη χώρα μας.
Τώρα, όσον αφορά για το ποια σημεία θα γίνει η εγκατάσταση, μέχρι στιγμής δεν είναι γνωστό, αν και έχουν ακουστεί πολλά. Όμως, θα πρέπει να θεωρούμε σίγουρο ότι η Αλεξανδρούπολη θα παίξει καταλυτικό ρόλο σε όλο αυτό καθώς μετατρέπεται σε ενεργειακό κόμβο, κάτι που ενδιαφέρει τους Αμερικανούς.
Κλείνοντας, οι εν Ελλάδι διαφωνούντες, κατά βάση είναι οι ίδιοι που στενοχωρήθηκαν όταν συμφωνήσαμε με τη Γαλλία για τις φρεγάτες. Είναι γενικά κακοπροαίρετες προσωπικότητες, που βάζουν επικίνδυνα πάνω από όλα το κομματικό συμφέρον, όχι το εθνικό και που λειτουργούν με το φοβικό σύνδρομο «μη τυχόν ενοχλήσουμε την Τουρκία». Από στη στιγμή που η Ελλάδα βρίσκεται σε αμυντική στάση και επιδιώκει πάντα τον διάλογο που βασίζεται στην ειρήνη, κανείς δεν έχει να φοβάται τίποτα από εμάς.
Ο Νίκος Δένδιας έχει μια ιστορική ευκαιρία να «κλειδώσει» την αναβάθμιση της χώρας μας και να βάλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας «φαντάσματα» που ταλανίζουν την Εξωτερική πολιτική της Ελλάδας εδώ και δεκαετίες.
Ακολουθήστε το americanherald.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις