Η ανακοίνωση της συγκρότησης της στρατηγικής συμμαχίας «AUKUS», δεν αποτελεί έκπληξη, ειδικά για όσους μελετούν την εξωτερική πολιτική του Τζο Μπάιντεν, από την ημέρα που ανέλαβε προεδρικά καθήκοντα στον Λευκό Οίκο.
Ο Αμερικανός ηγέτης είχε ξεκαθαρίσει ότι ένα σημαντικό κομμάτι της κυβερνητικής του ατζέντας θα εστιάζει στην Κίνα και στο πως οι ΗΠΑ θα μπορέσουν να γίνουν εκ νέου ανταγωνιστικές.
Αρχικά, τον περασμένο Μάρτιο πραγματοποιήθηκε στον Λευκό Οίκο η πρώτη τετραμερής τηλεσύσκεψη Διεθνούς Ασφαλείας ανάμεσα στις ΗΠΑ, την Αυστραλία, την Ινδία και την Ιαπωνία.
- Γνωστό και ως «QUAD», το μίνι ΝΑΤΟ του Ινδοειρηνικού, με το πέρας της σύσκεψης είχε αναφέρει ότι κύριος στόχος του είναι η στρατηγική συνεργασία και ανταλλαγή πληροφοριών, οι σχέσεις των παραπάνω κρατών με την Κίνα, η πανδημία και η κλιματική αλλαγή.
Φυσικά, όπως είναι λογικό, το QUAD, εστίασε στις βλέψεις του Πεκίνου στην ευρύτερη περιοχή, στην τιμωρητική συμπεριφορά του απέναντι στην Αυστραλία η οποία «τόλμησε» να συμφωνήσει ότι πρέπει να διεξαχθούν έρευνες για την προέλευση του κορονοϊού καθώς και στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις σφαγές της μουσουλμανικής μειονότητας των Ουιγούρων της Σίντζιανγκ.
Παρά το γεγονός ότι η Κίνα έδειξε ενοχλημένη με την σύσκεψη των QUAD, η Αυστραλία έσπευσε φοβισμένα να την καθησυχάσει λέγοντας ότι δεν υπάρχει ζήτημα συγκρότησης αντι-κινεζικού μετώπου.
Ωστόσο, βλέποντας κανείς τις διαθέσεις του Πεκίνου για πλήρη έλεγχο της ευρύτερης περιοχής, την ραγδαία έως ασταμάτητη ενδυνάμωση των ενόπλων δυνάμεων της χώρας και την μεγάλη επιρροή στον παγκόσμιο εμπορικό χάρτη, ήταν αναμενόμενο ότι τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Αυστραλία κάποια στιγμή θα «απαντούσαν».
- Το είδαμε εξάλλου στο παρελθόν, όταν κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, η αγγλόφωνη συμμαχία των Five Eyes (ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδας, Μεγάλη Βρετανία, Νέα Ζηλανδία) πήρε σάρκα και οστά προκειμένου να αναχαιτίζει την κομμουνιστική απειλή της ΕΣΣΔ, σε οποιδήποτε μέρος του πλανήτη.
Όπως τότε λοιπόν, έτσι και τώρα, η AUKUS, βλέποντας τον κινεζικό «Δράκο» να βρυχάται, ήρθε απολύτως φυσιολογικά και μάλιστα αποτελεί ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά του Τζο Μπάιντεν.
Βέβαια ο ίδιος θα πρέπει να υπολογίσει ότι η Κίνα παίρνει πολύ στα σοβαρά τέτοιες πρακτικές και δεν αστειεύεται.
Το ερώτημα λοιπόν είναι το εξής: Κατά πόσο μπορεί να υπολογίζει ο Μπάιντεν στους Τζόνσον και Μόρισον όταν ο μεγάλος τους αντίπαλος είναι ένας αδίστακτος ηγέτης;
Η Μεγάλη Βρετανία αποτελεί «γερασμένη δύναμη» και ουδεμία σχέση έχει με το ένδοξο παρελθόν της, ενώ η Αυστραλία αν και οικονομικά υγιής, έχει μεγάλο εξοπλιστικό πρόβλημα.
Η Κίνα, μέχρι το 2030 θα έχει τον μεγαλύτερο και πιο εκσυγχρονισμένο υποβρύχιο στόλο στον κόσμο. Η Αυστραλία θα έχει ακριβώς τον ίδιο αριθμό υποβρυχίων που έχει και σήμερα. Η Αμερικανική υπόσχεση για παραλαβή πυρηνικών υποβρυχίων θα περάσει κυριολεκτικά από σαράντα κύματα καθώς η γειτονική Νέα Ζηλανδία αντιδρά ενώ και η αδικημένη της υπόθεσης, Γαλλία, θα επιδιώξει να αποκαταστήσει το πληγωμένο της γόητρο. Τα πράγματα δεν θα είναι απλά.
Η ενεργοποίηση της AUKUS ήταν μια σοφή επιλογή από πλευράς Μπάιντεν. Ωστόσο θα μπορούσε να συμπεριλάβει και τον Μακρόν στη συμμαχία. Μια ενωμένη Δύση απέναντι στην αγριεμένη Κίνα θα ήταν πιο αποτελεσματική και θα άγχωνε περισσότερο το Πεκίνο. Τώρα ο Αμερικανός πρόεδρος θα πρέπει να περιμένει την υπέρβαση από τους Τζόνσον και Μόρισον, δύο ηγέτες που δεν έχουν αντιληφθεί όπως φαίνεται την σοβαρότητα του αξιώματός τους.
Ακολουθήστε το americanherald.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις